Zaraz oszaleje, chyba kogoś pogryzę, nie wytrzymam itd. Pewnie nie raz słyszałeś czytelniku takie określenia, a może sam ich używałeś. O czym one mogą świadczyć? To z pewnością symptomy dużego stresu, który jest reakcją na silne bodźce zewnętrzne, z którymi organizm nie daje sobie rady. Reakcją jest właśnie stres, który każe uciekać albo walczyć. Takie reakcje mamy po naszych przodkach. Bardzo często reakcja typu walcz albo uciekaj ratowały im życie.
W dzisiejszych czasach nie ma na ogół sytuacji, w których musimy walczyć o przetrwanie, ale za to jest wiele innych stresorów, które wywołuje wyżej opisane reakcji i wiele innych. Wszystko jest dobrze jak takie bodźce mają umiarkowane natężenie i nie występują zbyt długo. Jednak, gdy się nasilają lub występują bardzo długo mogą powodować nerwice.
Wbrew obiegowym opiniom nerwice(jest ich wiele rodzajów)nie występują tylko w wyniku złości czy gniewu, ale są spowodowane wiele innych emocji jak np.lęk
Nie każdy człowiek będą w stresie będzie miał nerwice. Podobnie jak w innych schorzeniach decydują o tym skłonności, czyli wrażliwy system nerwowy(tzw. dysfunkcje osobowości) Innymi ważnymi czynnikami sprzyjającymi powstaniu nerwicy są np. ciężkie doznania psychiczne, np. po śmierci bliskiej osoby czy bodźce pochodzące z wnętrza organizmu.
W zależności od przyczyny jej powstania rozróżnia się różne rodzaje nerwic. Istnieje nerwica natręctw, neurasteniczna, histeryczna, lękowa, pourazowa oraz wegetatywna. Według statystyk nerwica zwykle dotyka ludzi młodych, dwudziesto-, trzydziestoletnich.
Rodzaje nerwic i ich objawy:
Nerwica histeryczna
Człowiek chory na nerwicę histeryczną bez przerwy wsłuchuje się w swój organizm i chodzi do lekarzy. A gdy badania wykazują, że jest zdrowy to – wścieka się. Ten rodzaj nerwicy często przybiera postać niebezpieczna dla zdrowia. W jej wyniku pojawiają się takie objawy jak: niedowłady, porażenia, drżenia, napady przypominające ataki padaczki, utraty przytomności, a także chwilowa głuchota, ślepota, niemożność oddychania i połykania, co specjaliści nazywają kulą histeryczną. Te silne objawy powodują, że chory żyje w przekonaniu, że jest śmiertelnie chory. A tym czasem to „tylko: nerwica. Ten pozornie zły stan zdrowia jest często (nie zawsze świadomie) wykorzystywany przez chorego do zwrócenia na siebie uwagi.
Nerwica lękowa
Powstaje wtedy, gdy osoba nie asertywna, która pozwoliła się totalnie zdominować z czasem coraz bardziej uczy się ukrywać emocje, tłumi je latami, aż w pewnym momencie zaczyna się pojawiać niepokój, napięcie i poczucie zagrożenia. To są symptomy nerwicy lękowej. Chory na ten rodzaj nerwicy panicznie boi się o życie swoje i rodziny, tego, co ludzie powiedzą. Często drży z obawy przed zupełnie wyimaginowanymi kataklizmami. Lękom chorego na ten rodzaj nerwicy towarzyszy często drżenie rąk i nóg, nadmierne pocenie. W niektórych przypadkach mogą się pojawić się trudności w oddychaniu i bóle w klatce piersiowej. Nerwica lękowa może również przybrać formę fobii, np. lęku wysokości.
Nerwicowe reakcje pourazowe
To zdecydowanie najtrudniejszy do uniknięcia rodzaj nerwicy, ponieważ nie sposób przewidzieć wszystkich sytuacji, które sprzyjają urazom czy wypadkom. Ludzie, którzy, ulegli wypadkowi, często po pewnym czasie zaczynają skarżyć się na nawracające bóle i zawroty głowy, drżenie rąk. Takie symptomy mogą sugerować zmiany organiczne w mózgu albo nerwicę pourazową. Aby wykryć uszkodzenia układu nerwowego, wykonuje się m.in. EEG (elektroencefalografię) i badanie płynu mózgowo-rdzeniowego. Jeżeli badania wykluczą przyczyny organiczne, bardzo możliwe jest, że mamy do czynienia z nerwicą pourazową.
Nerwica natręctw
Nerwica natręctw to popularna nazwa niestety ostatnio coraz popularniejszej rodzaju nerwicy. Jest to tzw. zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Obsesje są to bardzo natrętne powracające myśli, których bardzo trudno się pozbyć lub nimi kierować. Kompulsje zaś polegają na sztywnych rytuałach (np. ciągłe mycie rąk, układanie w mega precyzyjny sposób niemal, co do milimetra porządku przedmiotów na biurku) bądź na przymusie wykonywania czynności umysłowych (np. liczenia). Nerwice natręctw najczęściej dotyczą obszarów życia związane z porządkiem, czystością, chorobą, seksem i religią. Obsesyjne myśli i kompulsywne czynności są jak gdyby rodzajem tarczy obronnej przed lękiem, nad którym chory inaczej nie umie zapanować.
Postacie nerwic wegetatywnych
Długotrwały stres lub silne bodźce, które na nas działają, z czasem powodują rozregulowanie układu nerwowego i w konsekwencji prowadzą do rozwoju nerwicy wegetatywnej. Ten rodzaj nerwicy powoduje zaburzenia w funkcjonowaniu różnych narządów wewnętrznych. Najczęściej dotyczy to układów krwionośnego i trawienia. W wyniku nerwicy zbyt częste skurcze naczyń błony śluzowej żołądka dość często przyczyniają się do jej owrzodzenia, a z kolei skurcze tętnic obwodowych do nadciśnienia tętniczego.
Czynniki ryzyka powstawania nerwic:
• predyspozycje genetyczne,
• płeć,
• nieprawidłowe relacje z rodzicami i osobami znaczącymi w wieku dziecięcym,
• nieprawidłowy (czasami patologiczny)sposób wychowania. Chodzi to głownie o przemoc w rodzinie, kłótnie rodziców, wychowywanie się w rodzinie rozbitej albo alkoholowej, itp.,
• przeżyte traumy i silne stresy,
• uwarunkowania społeczno-kulturowe,
• neurotyczne i lękliwe cechy osobowości,
• wdowieństwo,
• utratę statusu społecznego,
• konflikty motywacyjne,
Diagnozowanie nerwic:
Leczeniem nerwic zajmują się psychoterapeuci lub psychiatrzy. Niestety często pacjenci trafiają do specjalistów bardzo późno. Tymczasem, aby leczenie nerwicy było skuteczne, trzeba ją jak wcześniej właściwie zdiagnozować. Podstawą rozpoznania nerwicy jest przeprowadzenie przez lekarza diagnostyki różnicowej, na podstawie, której opisane objawy można zakwalifikować do zaburzeń nerwicowych.
Aby diagnoza była pełna i precyzyjna wywiad do przeprowadzony z pacjentem powinien być uzupełniony także o wywiad środowiskowy oraz informacje uzyskane podczas obserwacji pacjenta. Ważne są takie czynniki jak jego mimika, zachowania, tonu głosu itp. Dopiero uzyskane informacje o dolegliwościach, a także sposobie funkcjonowania pacjenta doprowadzają do sformułowania diagnozy nerwicy.
Leczenie nerwic:
Nerwice leczy się różnymi metodami w zależności od rodzaju nerwicy oraz stanu pacjenta. Stosuje się psychoterapie, leczenie farmakologiczne, w niektórych przypadkach stosuje się leki przeciwdepresyjne. W szczególnych przypadkach np. przy powtarzających się próbach samobójczych stosuje się elektrowstrząsy.
Najnowsze komentarze